-
Franky en Coen (zijn helden)
De wereld is al anderhalf jaar bezig met de oorlog in Oekraïne. Beide partijen zetten meer en meer manschappen en wapens in met meer dood en verderf tot gevolg. Een geweldsspiraal heet dat. In Oekraïne raken mensen hun familie, huis, gezondheid, spullen en ook de rest kwijt. Ze moeten toch elke dag weer door zien te komen. Je wilt zo graag helpen, maar wat kun je doen? Dat iedereen iets kan doen waar hij goed in is bewijzen Franky en Coen. Twee snackbarhouders uit Noord-Brabant die eten brengen naar de inwoners van Oekraïne. Ze zijn daar inmiddels twaalf keer geweest met hun snackwagen met aanhanger en hebben al meer dan…
-
Het EK 2021 en de zin van het leven
De oranje BBQ-schorten, T-shirts, vlaggetjes en alle andere volstrekt noodzakelijke EK-attributen worden al wekenlang aangeprezen, je kúnt niet zonder. Er wordt gediscussieerd of Frank de Boer nu wel zo’n goede keus is want met 5-3-2 winnen we natuurlijk nooit. Net nu de corona wat op zijn retour is mogen we weer tickets kopen en in stadions zitten, wat een fantastische kans is voor alle voetballiefhebbers. Het waren sombere tijden voor iedereen die het voetbal een warm hart toedraagt maar zie, met de komst van het EK gloort er weer hoop: hoop op spanning en ontspanning door de sport, een gevoel van saamhorigheid en genieten van goed voetbal. Meteen op de…
-
De lente komt eraan (hoe dan ook)
Het is een koude lente tot nu toe. Net als anders begon hij op 21 maart. Op de een of andere manier wil het alleen nog steeds maar niet lenteren. We hebben begin april nog hagel gehad en sneeuw en nachtvorst. Het heeft gestormd en het was guur. Ergens hebben we ook nog een keer buiten kunnen zitten maar dat was een voorbijgaand kort genoegen. We snakken naar de echte lente. Het weer toont zich solidair met het verloop van de pandemie. Steeds lijkt er licht te gloren aan de horizon maar dan volgt al snel weer duisternis. We dachten eerder dat we in de lente de ergste ellende wel…
-
Het geluk terugvinden
In deze Coronatijden lijkt het wel of ‘geluk’ een ouderwets woord is. Vóór Corona, ja, toen waren we gelukkig, vrij als een vogel, the sky was the limit. Maar sinds een half jaar is de inhoud van het woord verbleekt. Geluk, wat was dat ook al weer? In Denemarken, dat hoog in de top 10 van gelukkigste landen ter wereld staat, hebben ze een hulpmiddel ontwikkeld om ons het geluk te laten hervinden, zelfs in deze sombere tijd. Medewerkers van het Deense Happiness Research Institute hebben namelijk onlangs ‘The Happiness Museum‘ geopend. Het is een gebouwtje in het centrum van Kopenhagen waar je geheel Coronaproof (eenrichtingsverkeer, maximaal 30 bezoekers tegelijk)…
-
Frisse start na de vakantie
Ze heten Koert, Gerhard en Meike. Ze kennen elkaar hoogst waarschijnlijk niet maar toch kwam hetzelfde idee in hun hoofden op: een frisse start maken en héél wat anders gaan doen. Koert Hendriks besloot tijdens zijn afgelopen vakantie in Zweden, zittend bij een kabbelend beekje, dat hij ging stoppen met zijn werk als hulpverlener in de jeugdzorg. Veel teveel stress. Hij besloot voor zichzelf te beginnen en wil hulpverleners gaan begeleiden met het omgaan van stress op het werk. Gerhard Hormann (55), journalist, planoloog en schrijver besloot in maart dat hij op 1 mei van dit jaar wilde stoppen met werken. Niet toevallig op 1 mei, want dat is zijn…
-
De Oliviaschool, nooit van gehoord?
Om maar weer eens te bewijzen dat het leven volstrekt onlogisch in elkaar zit en van toeval aan elkaar hangt, kwamen we op doorreis in Denemarken in contact met een school in Oeganda. En dat allemaal dankzij een kapotte startmotor van onze oude Zweedse Saab. Als controlefreak heb ik graag de illusie dat ik mijn leven enigszins kan plannen, om er vervolgens achter te komen dat alle niet-geplande gebeurtenissen vaak toch het leukste zijn. Zo hadden we onze reis naar Zweden in 2 dagen gepland want minder vermoeiend en dus frisser aankomen. We hadden een overnachting geboekt in een prachtig houten huis dat bij het wakker worden precies aan zee…
-
Neem ook een bad in het bos: Shinrin-yoku
Het ijs is weer gesmolten, de vogels fluiten en de eerste groene blaadjes verschijnen aan de bomen. Tijd voor Forest Bathing! Zegt je dat niks? Shinrin-yoku ook niet? Dan heb je wat gemist want dit is een heerlijke natuurtherapie die al meer dan 35 jaar bestaat! Een Nederlands woord is er nog niet; voor het gemak noem ik het nu maar even bosbaden. Als je gaat bosbaden moet je de hond en je hardloopschoenen thuislaten. Het gaat erom dat je langzaam (ongeveer 2 kilometer per uur!) door het bos loopt en al je zintuigen optimaal gebruikt om het bos in al zijn aspecten helemaal tot je door te laten dringen.…
-
Idee # 41: Jong en oud gaan samenwonen
Inleiding Soms zie ik wel eens een Idee voorbijkomen. Een Idee waarvan ik denk: dat zou best wel eens een verschilletje kunnen maken, een verschilletje ten goede. Dat soort Ideeën verzamelen we op veranderen.nu. En af en toe hebben we zelf ook zo’n ideetje. Mijn eigen ideeën geef ik (just for fun) een nummer. En nu had ik laatst zo’n ideetje: Idee # 41: Jongeren en ouderen gaan samenwonen. De achtergrond Het overheidsbeleid is erop gericht ouderen steeds langer thuis te laten wonen (en veel ouderen willen dat ook) Er is krapte op de woningmarkt, zeker voor starters. De oplossing Ouderen met een eigen huis en ruimte over, staan een…
-
Inspiratie voor 2018: je kunt kiezen (zegt Edith Eva Eger)
Zo net na Blue Monday is het wel eens even lastig om de stemming erin te houden. Je moppert op het donkere weer, de waardeloze winter, je goed voornemens die nu al geen stand houden en je geld voor deze maand is ook al weer bijna op. We kunnen het best moeilijk met onszelf hebben. Dat had ik ook een beetje totdat ik het boek “De Keuze” van Edith Eger in handen kreeg. Haar eerste boek, terwijl ze inmiddels toch al 90 jaar is. Edith Eger is 1 van de 70 overlevers op het totaal van 15.000 Joodse mensen die uit haar Hongaarse stad naar Auschwitz werden gedeporteerd. Ze bouwde…
-
Veranderen.nu in Spanje. 1. Hoe het begon
Begin deze eeuw hebben we een vakantiehuisje in Spanje gekocht. Nou ja, vakantiehuisje… even het beeld bijstellen: toen Metta het voor het eerst zag riep ze uit: “het lijkt wel een WC huisje”. Zo’n betonnen blokje met kleine raampjes met tralies er voor. En ja dat was het ook. Een rechthoekig blokje van 8 bij 5 meter. Wit met hier en daar als versiering een rode dakpan. Geen elektriciteit, geen gas, geen riool en niet aangesloten op de waterleiding. Het weggetje er naar toe was alleen voor heel oude auto’s geschikt vanwege alle kuilen, stenen muurtjes en krassende takken. Gelukkig hadden we een heel oude auto. Maar ons huisje stond…