Groen katoen

Duurzaam gemaakte katoen is bezig aan een opmars. Waren het een paar jaar geleden nog de relatief onbekende internetleveranciers zoals Waschbaer en Gudrun Sjödén die groene katoen in hun programma hadden, tegenwoordig kun je het gewoon bij IKEA, C&A en H&M krijgen en ook Nike en Adidas gaan geleidelijk overstag.

Waarschijnlijk heeft het drama in het naaiatelier in Bangladesh (1138 doden en 2000 gewonden) in 2013 toch gezorgd voor een ommekeer. Bedrijven werden naar aanleiding van de ramp onder druk gezet om een overeenkomst te tekenen waarin ze beloofden alleen kleding uit fabrieken te kopen waar onder veilige en menswaardige omstandigheden werd gewerkt. Hoewel dat zogenaamde “Schone Kleren akkoord” niets vastlegde over de aard van de gebruikte stoffen in die ateliers, is het duidelijk geworden dat juist de producenten die hun werknemers uitbuiten ook werken met de supergoedkoop geproduceerde niet-biologische katoen. Deze katoen, geteeld met behulp van veel water, kunstmest en pesticiden, wordt vervolgens aan de man gebracht als zijnde een “natuurlijke” stof. Dit “natuurlijke” kan alleen als tegenstelling aan “synthetische” stof gezien worden, want behalve dat deze katoen een plant is kun je er verder niets natuurlijks over zeggen.

Veel mensen associëren Schone Kleren inmiddels dan ook met biologische katoen, een welkom bijeffect van het akkoord. De media zijn momenteel nog somber over de hoeveelheid duurzame katoen die verkocht wordt. ANP kopt: “Meeste grote merken mijden duurzame katoen”. Zij vinden het slecht nieuws dat 80% van de wereldspelers nog steeds géén duurzame katoen inkoopt en dat van het wereldwijde katoenaanbod nog maar 10-13% duurzaam is. Maar de verandering van 0% naar 10-13% is aanzienlijk en het feit dat al 20% van de bedrijven wèl duurzame katoen inkoopt en verkoopt kun je ook niet meer over het hoofd zien.

Dus als je weer eens bij je favoriete kledingwinkel bent of bij je Zweedse woonwarenhuis: let op het labeltje en geef hem van (groen) katoen!

Bron: Wereld Natuur Fonds