Mensenplichten

Hans Maier is 100 jaar en heeft vorig jaar de website www.humandutiesnetwork.com gelanceerd. Hij is van mening dat we behalve mensenrechten ook mensenplichten hebben.

Op zijn site kan iedereen hieraan meedenken en meeschrijven. Als basis om verder aan te knutselen heeft hij het volgende rijtje plichten alvast opgesteld:

Existentiële plichten

Ouders moeten hun kinderen beschermen en hen begeleiden tot ze zelfstandig zijn.

Mensen die niet meer in staat zijn voor zichzelf te zorgen, moeten door anderen worden geholpen.

Individuele plichten

Ieder mens is uniek in zijn vermogen om na te denken en keuzes te maken.

Het is zijn plicht om de talenten waarmee hij is geboren tot ontwikkeling te brengen om daarmee respect bij zijn medemens te verwerven.

Ieder mens moet bereid zijn verantwoording af te leggen voor zijn daden.

De mens heeft de plicht zijn rede en geweten niet door inname van alcohol of drugs te vertroebelen

De sociale plichten

Een mens moet anderen behandelen zoals hij zelf behandeld wil worden.

Als mensen hetzelfde doel najagen, moeten ze dat doen in de geest van ‘fair play’.

Duurzaamheidsplichten

De mens moet bij elke gedachte en elke handeling het leven in al zijn verschijningsvormen ontzien.

Ieder mens moet zich bewust zijn van de schade die de mensheid de Aarde heeft toegebracht en zet zich in voor een keer ten goede.

Ik vind ze al goed en heb me aangemeld als supporter en lid van de club. Doe ook mee zou ik zeggen. Dit is misschien wel een plicht van ieder weldenkend mens.

Ik weet niet of Hans Maier ooit een hippie was (zie het stukje ‘waar zijn al die oude hippies toch gebleven’) – ik denk het eigenlijk niet – maar gelukkig zijn er nog ouderen die enthousiast en vooral bewust activistisch in het leven staan. Misschien vindt hij het ook wel een goed idee om de beroemde aan Maarten Luther (de Duitse theoloog, 1483 – 1546) toegeschreven uitspraak “Als ik wist, dat morgen de wereld ten onder ging, zou ik vandaag een appelboompje planten!” aan de mensenplichten toe te voegen.

Bron: de Volkskrant 8 juni 2016.