Polarisatie

Mensen botsen voortdurend met elkaar. De mening van de één staat loodrecht op die van de ander. Polarisatie heet dat. Tegenpolen in denkbeelden. Alsof de ene persoon op de Noordpool staat en de andere op de Zuidpool. Er komen weinig compromissen uit voort als iedereen vast blijft houden aan wat hij denkt. Vasthouden aan een mening heeft vaak te maken met onzekerheid: eigenlijk twijfel je maar als je die twijfels toe zou laten gaat je wereldbeeld op zijn kop staan en weet je helemaal niet meer waar je aan toe bent.

Mogelijk leven we in zo’n tijd van extreme twijfel (‘Wat is het juiste beleid voor… Corona, de klimaatcrisis, etc?’) en daardoor in een tijd van polarisatie. Toch is het misschien goed die twijfels op te biechten en hardop uit te spreken. Hoe sympathiek vinden we niet iemand die ineens zegt dat zij of hij twijfels heeft over een belangrijk onderwerp? Doordat die ander twijfels op tafel legt, kun jij ook ineens toegeven dat jouw mening ook niet 100 procent zeker is. En dan kun je samen gaan praten over wat dan misschien wél de oplossing of het beste gezichtspunt is.

Björn Natthiko Lindeblad schreef een prachtig boek: ‘Geloof niet alles wat je denkt’. Hij beschrijft hoe hij iets ontdekte nadat hij merkte de gedachtenstroom in zijn hoofd niet stil te kunnen zetten. En dat was een verrijkend inzicht: ‘ De meeste gedachten komen automatisch in ons op, we kunnen niet sturen welke gedachten er bij ons opkomen. Maar we kunnen wel kiezen of we ze geloven of niet’.

Niet alles geloven wat je denkt, vraagtekens zetten bij je overtuigingen, maakt niet alleen je eigen leven draaglijker, het maakt ook dat mensen het vaker met elkaar eens kunnen worden. Hoe mooi is dat niet in een tijd van polarisatie?

Foto door Joshua Woroniecki via Pexels